Wat wil je worden?

Wat wil je worden als je groot bent?

Wat wil je worden als je groot bent?
Nou ik wil ‘zijn’ vooral.
Marianne!
Niet meer in hokjes geplaatst of in rollen geduwd worden waar ik helemaal niet aan kan voldoen.
Ik heb er zo mijn best voor gedaan dat ik vergeten ben wat ik waard ben.
Ik nam de verantwoordelijkheid voor de ander zijn boosheid, teleurstelling, verdriet of angst.
Paste mij aan, nam er de verantwoordelijkheid voor, maar vergat dat ik alleen verantwoordelijk ben voor mezelf.

Juist door zo klakkeloos te leven, voor de ander, heb ik het mooiste in mijn leven vroeger tekort gedaan.
Niet bewust, want als ik toen had geweten wat ik nu weet was het anders gegaan.
En daar ligt de ommekeer van de wereld.

Er ligt geen liefde in het in hokjes of rolletjes plaatsen.
Je doet het omdat je denkt dat het je geliefd zijn oplevert.
De wereld zou er heel anders uitzien als iedereen mag zijn wie ze zijn.
Iedereen heeft een levensweg afgelegd om hier te komen.
En er is helemaal geen goed of fout!
Er is alleen maar verlies van jezelf!

Je bent op aarde voor ziels ervaringen.
En je ziel ligt verborgen tussen je hart en je zonnevlecht.
Je hart gaat over liefde en de zonnevlecht over ‘doen voor jezelf ‘.
“Wat doe je in liefde voor jezelf?”

We zijn allemaal geprogrammeerd in het leven vanuit de buitenwereld te leven en door de bril van anderen te kijken.
Daardoor is er zoveel afscheiding in de wereld, zoveel verdriet en wanhoop.
Hele gezinnen zijn uit elkaar gevallen door wat de buitenwereld van je wil.

Maar om weer tot elkaar te komen kan alleen maar door de liefde weer te gaan voelen.
Wanneer je je hart weer kunt openen ben je een enorme aanwinst in alles om je heen.
De wereld lichter maken betekent meer liefde willen creëren.

Het is de beslissing om weer door de bril van liefde de wereld in te kijken, net zoals je dat als kind zijnde al deed.

Met ouders die gevormd zijn en jou vormen in hun hokje of rol.
Ouders die niet de verantwoordelijkheid voor zichzelf namen drukten jou de verantwoordelijkheid in.
Ouders die hun leven niet aan konden, maakten ouders van jou.
Dat zijn bijvoorbeeld familielijnen die heel zwaar kunnen zijn maar heel gemakkelijk op te lossen zijn.

Laten we eerlijk zijn en toegeven dat wanneer ouders niet konden zien, horen, erkennen, spreken, doen voor zichzelf, ontwikkelen of wat ook, jij dit ook niet met de paplepel ingegoten hebt gekregen.

Maar het is het meest liefdevolle wat je kunt doen wanneer je het aankijkt en als eerste in een hele generatie het op kunt lossen.
Je kunt boos of teleurgesteld zijn in elkaar maar dat is donkere energie.

We kunnen klagen over de wereld buiten ons, meeleven met de oorlog, mopperen op de politiek of het koningshuis maar ook dat is donkerte.

Denk daar eens aan wanneer je iemand hoort vertellen over hoe slecht het gaat in de wereld terwijl wanneer iedereen het zijne aankijkt er in no time zoveel meer licht is.

De wereld is al generaties in oorlog tegen het onlicht.
Met klagen en veroordelen klapt het onlicht in zijn handen van blijdschap.
Maar het licht heeft het overwonnen, het is nu alleen nog de keus van de mensen om gemanipuleerd te worden of om hun licht de wereld in te laten schijnen.

Het licht in je schijnt wanneer je in vrede komt met je verleden en je jezelf kunt omarmen.
In opstellingen maken we die ommekeer.
Wanneer je niet gezien werd leer je zien en heel je dit stukje in de hele voorouderlijke lijn.
Zo met alle lasten die je op je schouders ‘genomen ‘ hebt.

Alles wat jij “doet” ‘in liefde voor jezelf ‘ betekent dat je de ander loslaat en de vrijheid geeft het ook voor zichzelf te doen.
Alle verantwoordelijkheid die een ander niet meer hoeft te nemen voor jou betekent dat ze verantwoordelijk worden voor zichzelf.

Alle hokjes en rollen worden in stand gehouden en er is veel te veel nep liefde.
Daar waar je denkt dat je veilig bent maar juist helemaal niet.
Wordt zelf de mens die een ander zich veilig laat voelen en kijk eens wat je doet voor de wereld ❤️

Bel +31 611301913  of mail info@mariannekamphuis.nl